Ömrünü Kur’an-ı Kerim yazarak geçiren Kayışzade Hafız Osman, devrin padişahlarına dahi hat hocalığı yaptığı halde, ulaştığı şöhrete rağmen asla kibir ve gurura kapılmamış, tam bir tevazu içinde yaşamıştı.
Bir gün öğrencilerinden
biri derse gelmemiştir. Ders sonrası Hafız Osman, yolda o öğrencisine rastlar.
Öğrencisinin makul bir mazeret nedeniyle derse gelemediğini öğrenince hemen
orada yol kenarına oturarak dersini verir.
![]() |
0 yorum: